Dzięki nam Misia szybko doszła do siebie. Popełnialiśmy różne błędy, niektórych się wstydzę (karmienie świnek ziarnami czy sałatą), ale cały czas uczę się o świnkach i staram się by były szczęśliwe. Stworzyliśmy im przytulne gniazdko, z ładnym domkiem i matą łazienkową:
Dbaliśmy o Misię, by nic jej nie brakowało. Dzięki nam z takiej mizernej istotki...
...wyrosła na zdrową świnkę:
Jednak świnki to delikatne stworzonka i mimo odpowiedniej diety i biegania do weterynarza w razie choroby mogą niestety odejść. Misia była o rok młodsza od Misia, dlatego było to dla nas szokiem, że tak nagle zmarła. Walczyłam o nią kilka godzin, już zaczynała nawet wyglądać lepiej i wreszcie chciała jeść, jednak niestety nie udało się i zmarła (akurat w chwili gdy leciało 'Ave Maria'). Tak wyglądała na krótko przed śmiercią:
Bardzo przeżyliśmy jej śmierć, była taka młodziutka i pełna życia. Zostaliśmy z jedną świnką i dlatego chcemy jak najszybciej adoptować prosiaczka, żeby Misio nie był samotny- świnki to zwierzęta stadne i dlatego nie powinno się trzymać jednej.
Po Misiu nie widać, by przeżył śmierć swojej przyjaciółki, jednak w środku pewnie to przeżywa. Jest on dosyć agresywny w stosunku do samców, dlatego chcielibyśmy przygarnąć samiczkę. Misio jest oczywiście wykastrowany.
Nie pozwólcie by ten atrakcyjny pan świnek cierpiał w samotności po stracie najbliższej świnki, z którą znał się 3 lata. Jeśli znacie kogoś, kto w okolicy Wrocławia ma świnkę do oddania (lub jeśli sami macie taką świnkę), koniecznie dajcie znać! Najlepiej, żeby była to samiczka, ale nie jest to warunek konieczny. Dobrze by było również, gdyby nie była zbyt młoda (2 lata lub więcej). Warunek konieczny i oczywisty jest taki, że świnka musi być zdrowa i nie może być w ciąży.
Zapewnimy śwince dobre warunki, będziecie mieli pewność, że nie trafi do węża. Będziemy ją kochać i rozpieszczać. Misio będzie ją nosił na rękach i kochał. Proszę, dajcie znać jak najszybciej. by Misio nie musiał cierpieć w samotności.
Mam nadzieję, że znajdziesz koleżankę! I przykro mi z powodu Misi, ale czasami tak jest, że tych, których kochamy, odchodzą. Niektórzy nie rozumieją bólu po śmierci ukochanego zwierzaka, ale ja to rozumiem. Jestem miłośniczką kotów i płaczę nie raz jak bóbr.
OdpowiedzUsuńMoi znajomi podeszli poważnie do jej śmierci, co mnie pozytywnie zaskoczyło.
UsuńDziękuję za miłe słowa :) Gdy tylko znajdę koleżankę dla Misia, pokażę ją tutaj.
Nie mogę się doczekać! :D
UsuńMisio na pewno szybko znajdzie jakąś koleżankę! Nikt nie zastąpi Misi, ale myślę, że jeszcze jedna świnka na nowo wniesie radość do klatki i życia tego Pana. Trzymajcie się!
OdpowiedzUsuńNa pewno znajdzie, bo jest przystojny ^^ Jak inne świnki zobaczą jego zdjęcie w tym artykule będą się o niego biły :)
UsuńA dziękuję :) Na pewno, Twoje opowiadania są genialne!
OdpowiedzUsuń